سسله مباحث اینترنت اشیاء بخش دوم
لینک به بخش اول
اینترنت اشیاء چگونه کار می کند؟
اینترنت اشیاء از اینترنت جدا نمی
باشد بلکه تقریبا توسعه و گسترش آن می باشد. "اشیاء" اساس اینترنت اشیاء
را شکل می دهند. آنها تقریبا همه چیز هستند – چراغ قرمزها، دماسنج ها، ابزارهای
اندازه گیری الکتریکی، تجهیزات کارخانه ها، خودروها، سیستم های پرواز بدون سرنشین
ویا حتی گاوها و گوسفندهای درون یک مزرعه. چیزی که یک شئ را جزو اینترنت اشیاء می
کند چیپ کامپیوتری و یا قطعه ای مشابه می باشد که درون شئ جاسازی و یا به آن متصل شده
باشد و به شئ یک شناسه منحصر بفرد به همراه اتصال به اینترنت بدهد. اشیاء با چنین
قطعاتی اغلب "هوشمند (Smart)" خوانده می شوند مانند اندازه گیرهای هوشمند و یا ماشین های
هوشمند.
اتصال به اینترنت به اشیاء هوشمند
امکان ارتباط برقرار کردن با کامپیوترها و یا دیگر اشیاء هوشمند را می دهد. اتصال
اشیاء هوشمند به اینترنت می تواند با استفاده از سیم و یا بدون سیم مانند استفاده
از Wi-Fi و یا شبکه موبایل باشد.
به منظور ارتباطات دقیق، هر شئ
متصل به اینترنت اشیاء می بایست دارای شناسه ای منحصر بفرد باشد. این موضوع با
استفاده از پروتکل آدرس دهی اینترنت IP(Internet
Protocol) انجام می شود. IP عددی است که به
هر دستگاه متصل به اینترنت تخصیص داده می شود حال می خواهد یک کامپیوتر، دستگاه
موبایل، چاپگر و یا شئی از اشیاء اینترنت اشیاء باشد. این آدرس های IP اطمینان از
دریافت و ارسال صحیح اطلاعات توسط شئ را حاصل می کنند.
چه نوع از اطلاعات در اینترنت
اشیاء منتقل می شود؟ جواب وابسته به طبیعت شئ می باشد و می تواند ساده و یا پیچیده
باشد. به عنوان مثال یک دماسنج هوشمند ممکن است تنها یک حسگر داشته باشد که برای
انتقال دمای محیط به مرکز پایش آب و هوا که در جایی دیگر قرار دارد استفاده شود. در
مقابل ممکن است یک تجهیز پزشکی بی سیم دارای سنسورهای مختلفی برای انتقال داده
هایی مانند دمای بدن، تعداد ضربان قلب، فشار خون و دیگر متغییر ها به یک سرویس
ارایه دهنده خدمات پزشکی از طریق کامپیوتر و یا گوشی موبایل باشد.
اشیاء هوشمند می توانند در شبکه
های فرمان استفاده شوند. به عنوان مثال سیستم های کنترل صنعتی می توانند فرآیند
تولید را براساس ورودی هایی از اشیاء اینترنت اشیاء و کاربران انسانی تنظیم کنند.
اتصال به شبکه این اجازه را می دهد تا عملکرد ها به صورت "بلادرنگ (Real time)" و تقریبا آنی انجام گیرد.
اشیاء هوشمند می توانند سیستمی را
شکل دهند که اطلاعات و فرامین را مابین خود انتقال دهند، معمولا با هماهنگی با
کامپیوتری که به آن متصل هستند. این نوع ارتباط استفاده از سیستم های هوشمند را در
خانه ها، وسایل نقلیه، کارخانه ها و حتی تمامی شهر ها ممکن می سازد.
سیستم های هوشمند اجازه اتوماسیون
و کنترل از راه دور بسیاری از فرآیند ها را فراهم می کند. یک خانه هوشمند می تواند
امکان کنترل از راه دور روشنایی، سیستم امنیتی، تهویه مطبوع و لوازم خانه را فراهم
کند. در شهر هوشمند سیستم حمل و نقل هوشمند امکان
ارتباط وسایل نقلیه با هم و مسیر ها را به منظور تعیین سریع ترین راه به
مقصد و جلوگیری از ترافیک را فراهم می آورد و چراغ های راهنمایی می توانند بر اساس
اطلاعات جمع آوری شده از دوربین ها و دیگر حسگر ها تنظیم گردند.
خانه ها می توانند به صورت
اتوماتیک مصرف برق خود را بر اساس اطلاعاتی که از دماسنج ها و حسگر ها دریافت می
کنند تنظیم کنند. کاربرد صنعتی اینترنت می تواند به شرکت ها امکان پایش سیستم
تولید و تنظیم فرآیندها و کنترل از راه دور ماشین آلات و سنکرون کردن عملکرد ماشین
ها، بررسی موجودی کالا و زنجیره تامین و انجام دیگر کارها را بدهد.
اتصال و ارتباط اینترنت اشیاء می
تواند در محدوده وسیعی از اشیاء و شبکه ها استفاده شود و می تواند فرآیند هایی را
که در گذشته به صورت جدا از هم بودند را به یک سیستم یکپارچه تبدیل کند. این سیستم
های یکپارچه می تواند اثر اساسی بر روی خانه ها و جوامع، کارخانه ها و شهرها، و
تمامی بخش های اقتصاد هم در مقیاس محلی و هم در مقیاس جهانی داشته باشد.
منبع:
The Internet of Things: Frequently Asked Questions, Eric A. Fischer, Senior Specialist in Science and Technology, October 13, 2015, Congressional Research Service
McKinsey Quarterly 2017 No. 2
