مدل ارزیابی ذینفعان

مدل ارزیابی ذینفعان

هر مجموعه­ ای جهت ساماندهی روش برخورد خود با ذینفعان مختلف نیاز به درک اهمیت نسبی هر ذینفع در مقایسه با اهداف استراتژیک خود و میزان نحوة تأثیرگذاری (یا تأثیرپذیری) سازمان از آنان دارد. در این مدل جهت ارزیابی ذینفعان سازمان با هدف اولویت بندی بین آنان ارائه می‌گردد.

فرض بنیادین این مدل دسته بندی ذینفعان و تعیین موقعیت آنان براساس داشتن یک، دو یا هر سه ویژگی قدرت، مشروعیت و فوریت است. این سه ویژگی در فرآیند تعیین ذینفعان دارای اهمیت فراوانی می‌باشند.

·        قدرت

متداول­ترین تعریف قدرت عبارتست از «حالتی که در آن یکی از ایفاکنندگان نقش،‌ در متن روابط اجتماعی در موقعیتی باشد که بتواند علیرغم وجود مقاومتهایی خواسته یا خواسته‌های خود را تحمیل نماید.» بنابراین قدرت «نوعی  رابطه بین بازیگران عرصة اجتماع است که در آن یکی از بازیگران، می‌تواند بازیگر دیگری، را وارد به انجام کاری کند.

کارت امتیازی متوازن

کارت امتیازی متوازن

(Balanced Scorecard)

  تبدیل استراتژی به عمل

 

کاپلان و نورتون اندیشه ارزیابی متوازن را اولین بار در سال 1992 میلادی در مجله Harvard Business Review مطرح کردند. عدم کفایت معیارهای مالی برای سنجش عملکرد ، شرکتها را بر آن داشت که سایر فعالیت های خود مانند ارتباط با مشتری ، نوآوری در فرآیندها و آموزش کارکنان را نیز ارزیابی نمایند و برای سنجش عملکرد آنها معیارهای دیگری را به معیارهای مالی بیفزایند.

 

  معرفی کارت امتیازی متوازن :

کارت امتیازی متوازن یک سیستم اندازه گیری است که فلسفه اصلی آن را ، دیدگاهی چهاروجهی به سازمان تشکیل میدهد. کارت امتیازی متوازن معیارهای سنتی مالی را در خود نگاه می دارد ؛ ولی آن را کافی نمی داند و معتقد است معیارهای مالی فقط بیان کننده نتایج اتفاقات گذشته است. در صورتی که یک سیستم اندازه گیری در عصر جدید باید مشخص کند که کدام عملکردها و سرمایه گذاری ها برای موفقیت مالی سازمان و بهبود روابط با مشتریان موثر بوده و کدام ها نبوده اند. در این راستا نه تنها نتایج مالی عملکرد گذشته به کمک معیارهای مالی اندازه گیری می شوند ، بلکه در هر مقطع زمانی عواملی اندازه گیری می شوند که تعیین کننده عملکرد آینده شرکت هستند.