خود تأییدی در تبلیغات دیجیتال: استفاده از خود مجازی برای متقاعد کردن خود فیزیکی

Self-endorsing in digital advertisements: Using virtual selves to persuade physical selves

خود تأییدی در تبلیغات دیجیتال: استفاده از خود مجازی برای متقاعد کردن خود فیزیکی

 

تبلیغات خود تأییدی (SEAs) یک شکل جدیدی از تبلیغات دیجیتال هستند، در حالی که یک خود مجازی در یک تبلیغات دیجیتال خود فیزیکی را متقاعد می کند. مطالعه 1 (N = 63) این مقاله نشان داد که برای برندهای ناآشنا، "تبلیغات خود تأییدی" در ارتقاء نگرش های برند مطلوب با استفاده از هم خود مجازی بصری (نام) و هم عینی (تصویر) موثر تر از عدم تایید خود یا فقط یک تصویر از خود است.   خود ارجاع، فرایند روانشناختی رمزگذاری اطلاعات جدید با فعال سازی یک طرحواره خود، میانجی گری خود تأییدی و نگرش برند را می کند. در مطالعه دو (N= 75) نماینده خلق تبلیغات خود تأییدی را دستکاری می کند. با کنترل نگرش برند قبلی، تبلیغات خود تأییدی ایجاد شده توسط خود فرد مؤثرتر از تبلیغات خود تأییدی دیگران است. در نهایت در این مقاله یک ابزار جدید در محیط رسانه ای دیجیتال را مورد بحث قرار می دهد.

اصل مقاله را میتوانید در لینک زیر دانلود نمایید:

: Download link

Self-endorsing in digital advertisements: Using virtual selves to persuade physical selves
حجم: 1.8 مگابایت

اینترنت اشیا چیست؟

سسله مباحث اینترنت اشیاء بخش اول

اینترنت اشیا چیست؟

هنگامی که مردم در مورد اینترنت صحبت می کنند، اغلب به شبکه الکترونیکی اشاره دارندکه به کامپیوتر های سراسر جهان اجازه می دهد تا با یکدیگر ارتباط داشته باشند. حال اینترنت اشیاء چیست؟ در حال  حاضر تعریف جهانی که بر روی آن توافق شده باشد وجود ندارد ولی معمولا این لغت برای تعریف شبکه ای از کالاها که خودشان کامپیوتر نیستند ولی قطعه ای درون آنها قرارداد که به اینترنت متصل می شود به کار می رود. "اشیاء"ممکن است به عنوان مثال  شامل ابزارهای سنجش هوشمند، وسایل بدن سازی، وسایل نقلیه شخصی، وسایل خانه، تجهیزات پزشکی و یا حتی لباس باشند که توسط شخص مشتری استفاده می گردد. آنها همچنین شامل ابزارهای می شوند که در راه های و دیگر اجزاء زیر ساخت هایی مانند شبکه های برق، کارخانه های تولیدی و دیگر ساختمان ها، مزارع و تقریبا هر کالای دیگر، قطعات یا سیستم ها برای ارتباط از دور، کنترل از دور و یا جمع آوری و یا پردازش داده ها ممکن است مفید باشند.

در حین اینکه تجهیزات کامپیوتری ثابت و متحرک مانند کامپیوتر های رومیزی، گوشی های هوشمند و تبلت ها به عنوان اجزاء اینترتت اشیاء در نظر گرفته نمی شوند، ولی گوشی های هوشمند داری ویژگی هایی مانند سنسورهای موقعیت و حرکت هستند که موجب نامشخص شدن این تفاوت می شود. بعضی از گوشی های هوشمند دارای برنامه هایی هستند که آنها را قادر می سازد تا در بدن سازی و دیگر موارد پایش سلامت استفاده گردند.

به عبارت دیگر  اینترنت اشیاء شامل تعداد عظیمی از انواع اشیایی است که به هم متصل شده اند. در عمل اینترنت اشیاء به یک شبکه ساده و یکنواخت از اشیاء اشاره ندارد بلکه به مجموعه پیچیده ای از اشیاء و شبکه ها اشاره دارد.  ابعاد خاصی از اینترنت اشیاء ممکن است به اصطلاحاتی مانند شبکه توزیع برق هوشمند، شهر های متصل (connected cities) و اینترنت صنعتی (Industrial Internet)  اشاره داشته باشد. اصطلاحات دیگری نیز در زمینه اینترنت اشیاء ممکن است به منظور مشخص کردن مفاهیم استفاده شود، مانند سیستم فیزیکی-سایبری (cyber-physical systems) و  اینترنت همه چیز (Internet of Everything) .

اینترنت اشیاء اغلب به عنوان مرحله مهم بعدی در انقلاب فضای مجازی در نظر می گیرند. اولین کامپیوتر در سال 1940 ایجاد شد، ولی چهل گذشت تا اتصال کامپیوتر های از طریق سیم در سال 1980 گسترش یابد. در اولین دهه قرن 21 شاهد مرحله بعدی بودیم، که با گسترش سریع گوشی های هوشمند و دیگر تجهیزات متحرک که از ارتباط بی سیم استفاده می کنند و همچنین رسانه های اجتماعی، تحلیل داده های بزرگ (Big data) و محاسبات ابری (Cloud computing) مشخص می گردد. بر اساس این پیشرفت ها، اتصال مابین دو یا چند ماشین (M2M) و ماشین ها و مردم، بسیاری از کارشناسان انتظار دارند که در سال 2020 رشد چشمگیری در اینترنت اشیاء و کاربرد های آن به وجود آید.

منبع:

 The Internet of Things: Frequently Asked Questions, Eric A. Fischer, Senior Specialist in Science and Technology, October 13, 2015, Congressional Research Service

ادامه مطلب